niedziela, 4 grudnia 2016

Wiatr

Życie pędzi jak wiatr
jego łagodny wiew
śle życie spokojne
w duszy słychać śpiew
znika codzienna szarość
inny staje się świat.


Gdzie pędzisz człowieku
zapominasz kim jesteś?
tylko " puchem marnym "
chcesz jak wiatr
rządzić swym losem
przeginać z siłą
i łamać wszystko po drodze?

Koniec i tak jest jednaki
czy taniec porywający
czy niosący dobro
czy urzeka swym pięknem
trwa do ostatnich akordów brzmienia.

Pomyśl o tym człeku
daj radość sobie i innym
spróbuj zatrzymać wiatr
bo zdrowy koń też padnie.


 Przesyłam wam Kochani miłych grudniowych dni z serdecznymi pozdrowieniami ...