Gdy dziewczę było młode ,
marzyła o miłości ,
często wychodziła w pole ,
czekając , aż u niej zagości .
Pewnego dnia przyszła ,
zajęła jej serce , niespodziewanie ,
jeszcze nie wiedziała ,
co to jest kochanie .
Wypatrywała tego jedynego ,
oczy szukały go wśród innych ,
gdy ich spojrzenia się spotkały ,
zrozumiała , że chce tylko jego .
W sercu jesteś tylko Ty ,
szuka ochłody wśród morskich fal ,
lub wspina się na gór szczyty ,
lecz niczym nie może ugasić ten żar .
Nim targały te same uczucia ,
wyznał jej to pewnego dnia ,
nic więcej nie chcieli od życia ,
tylko ten ich miłości czar .
Gdy się spotkali po wielu latach ,
nie zapomniała Ona ,
nie zapomniał On ,
wspominali każdego lata ,
że miłość ich była spełniona .
Nie zapomniała Ona ,
Nie zapomniał On ...
Napisałam ten wiersz z okazji Walentynek , wszystkim zakochanym i niezakochanym , zyczę w tym dniu miłych przeżyć .... do usłyszenia ...
czwartek, 13 lutego 2014
niedziela, 9 lutego 2014
Dzień Babci i Dziadka
Ten dzień przypada na 21.01.- Babci , 22.01.-Dziadka , bardzo mi się podoba wiersz wydrukowany z tej okazji w czasopiśmie dla Polaków w Berlinie -" Kontakty ", co prawda ten dzień przeminął , ale go przepiszę .
Pędzą wnuki ulicami ,
z ogromnymi laurkami .
Te laurki pełne kwiatków
są dla wszystkich babć i dziadków.
A dziadkowie wraz z babciami
już czekają przed domami .
Przez lornetki patrzą w dal
wystrojeni jak na bal .
Kochani , dziś okazja rzadka .
Mamy Dzień Babci oraz Dziadka .
Jak wiecie jest ich razem czworo ,
co mozna sprawdzić ,gdy się zbiorą .
Wciąż mówią wtedy o tych latach ,
gdy jeszcze dzieckiem był mój tata .
A nasza mama bez swych lalek
do łózka iść nie chciała wcale .
A teraz , jak ten czas wciąż leci !
Cieszą się z dzieci swoich dzieci .
I myślą widząc ich gromadkę ,
że miło babcią być i dziadkiem .
Więc dziś spróbujcie zapamiętać .
Czym są dla dziadków ich wnuczęta ?
I pięknej szansy nie przegapcie :
kochajcie dziadków swych i babcie .
Nie ma autora tego wiersza , to redakcja tej gazety , ale go przepisałam na następne lata , ha..ha..
Pędzą wnuki ulicami ,
z ogromnymi laurkami .
Te laurki pełne kwiatków
są dla wszystkich babć i dziadków.
A dziadkowie wraz z babciami
już czekają przed domami .
Przez lornetki patrzą w dal
wystrojeni jak na bal .
Kochani , dziś okazja rzadka .
Mamy Dzień Babci oraz Dziadka .
Jak wiecie jest ich razem czworo ,
co mozna sprawdzić ,gdy się zbiorą .
Wciąż mówią wtedy o tych latach ,
gdy jeszcze dzieckiem był mój tata .
A nasza mama bez swych lalek
do łózka iść nie chciała wcale .
A teraz , jak ten czas wciąż leci !
Cieszą się z dzieci swoich dzieci .
I myślą widząc ich gromadkę ,
że miło babcią być i dziadkiem .
Więc dziś spróbujcie zapamiętać .
Czym są dla dziadków ich wnuczęta ?
I pięknej szansy nie przegapcie :
kochajcie dziadków swych i babcie .
Nie ma autora tego wiersza , to redakcja tej gazety , ale go przepisałam na następne lata , ha..ha..
czwartek, 6 lutego 2014
Pamiętam
Nie wszystko zapomniałam ,
ze wspomnień wiele pozostało ,
te wspaniałe zatrzymałam ,
wyrzuciłam to , co zawiodło .
Widzę piękne kwieciste łąki ,
zapach i barwy tych kwiatów ,
pomaga na czas rozłąki ,
gdy wrócę do tych światów .
Leżeć na trawie i słuchać ,
wszystkimi zmysłami brać życie ,
skowronek nad głową daje swe trele ,
obok krowa ozorem miele ,
i ta cisza niczym niezmącona .
Po drodze złote łany zbóż ,
w nich maki , kąkole i chabry ,
ich piękno urzeka i staję ,
zachwyca , jak ogród pełen róż .
Dziś jest tu inny świat ,
na łąkach są supermarkety ,
nie ostał się nawet kwiat ,
na polach ulice i domy ,
jest to obraz nie z moich lat .
Obecny świat tworzą nowi ludzie ,
w innym rozumieniu i widzeniu ,
szukam szczęsliwe w nim bycie ,
w ich stylu czuję się znakomicie .
Wierszem tym uzupełniłam moje wspomnienia , pozdrawiam Was moi wszyscy bliscy i Przyjaciele.
ze wspomnień wiele pozostało ,
te wspaniałe zatrzymałam ,
wyrzuciłam to , co zawiodło .
Widzę piękne kwieciste łąki ,
zapach i barwy tych kwiatów ,
pomaga na czas rozłąki ,
gdy wrócę do tych światów .
Leżeć na trawie i słuchać ,
wszystkimi zmysłami brać życie ,
skowronek nad głową daje swe trele ,
obok krowa ozorem miele ,
i ta cisza niczym niezmącona .
Po drodze złote łany zbóż ,
w nich maki , kąkole i chabry ,
ich piękno urzeka i staję ,
zachwyca , jak ogród pełen róż .
Dziś jest tu inny świat ,
na łąkach są supermarkety ,
nie ostał się nawet kwiat ,
na polach ulice i domy ,
jest to obraz nie z moich lat .
Obecny świat tworzą nowi ludzie ,
w innym rozumieniu i widzeniu ,
szukam szczęsliwe w nim bycie ,
w ich stylu czuję się znakomicie .
Wierszem tym uzupełniłam moje wspomnienia , pozdrawiam Was moi wszyscy bliscy i Przyjaciele.
Subskrybuj:
Posty (Atom)