Wiosenne dumanie
Zima , jesteś szalona ,
twój czas minął , odejdź .
Widzę cię w szponach demona ,
nie walczysz ,
on trzyma nad tobą pejcz .
Miłość daje siłę,
zapomniałaś o niej ,
czeka na swoja chwilę ,
twoja siostra , wiosna .
Jesteś samolubna ,
opuściły cię siostrzane więzy ,
nie dajesz jej szans ,
ona i tak cię zwycięży .
Nadejdzie dzień chwały ,
wkroczy w pełnym swym blasku ,
twe dąsy na nic się zdały ,
niebawem będziesz w potrzasku .
Piękno i świeżość zieleni ,
kolory i radość ,
wszystkim nam życie odmieni ,
a tobie zrobi tym na złość .
Każda pora roku
panuje w swym czasie ,
ale zima sprawiła ,
że jesteśmy w szoku .
Jak sama widzisz ,
czekamy na wiosnę ,
a może się temu dziwisz
myśląc odwrotnie .
Każdy dzień jest stracony ,
bez wiosny i słońca ,
czas mierzy strudzony ,
nie widać w nim końca .
Wypada nam czekać ,
nic nie zrobimy ,
wiosna nie może zwlekać ,
dość mamy zimy .
Głodne ptactwo się błąka ,
szukając jedzenia ,
nie widać tez bąka ,
i nic się nie zmienia .
Drzewa bez liści ,
stoją czarne , ponure ,
nasze marzenie się ziści ,
gdy nie będą już bure .
Oczy szukają
wciąż innych widoków ,
niestety , tego nie mają ,
brakuje wiosennych soków ,
po prostu ich nie ma .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz