Minęło

Życie moje spakowane
codziennie po trochu,
piękne wspomnienia
pochowane w popłochu.

Ściany ogołocone,
zniknęły fotografie,
bez moich bliskich
smutno i pusto,
tak nie potrafię.

Pociechą dla mnie
widoki za oknem,
cudowna jesień
śle uśmiech od rana,
piękno jesieni urzeka,
wypełnia tym dzień
i uszczęśliwia człowieka.

Przyjdzie taki dzień,
że na nowym będę układać,
ale czy wszystko?
czy miniony czas
nie zatrze obrazów?
Jedno jest pewne,
póki życie zawsze będą
marzenia, wspomnienia
bez tego nie ma istnienia.


W taki sposób się pocieszam, spacer z naturą zawsze uzdrawia, czekam na dalszy ciąg życia, a teraz miło wszystkich pozdrawiam i do usłyszenia ...